KRAPPITZER HEIMATBLATT

Szanowni Czytelnicy !

W styczniu 1945 roku do Krapkowic i Otmętu szybko zbliżały się wojska radzieckie. Wielu mieszkańców po przerażających wieściach o okrucieństwach sowieckich żołnierzy w Prusach Wschodnich decyduje się na ucieczkę. Formują się całe kolumny uciekinierów w kierunku zachodnim (Drezno) oraz południowym (Czechy, Austria, Bawaria). Po wojnie Krapkowiczanie rozmieścili się po całych Niemczech od Bawarii po Kilonię. Przez pierwsze lata powojenne trwa nawiązywanie kontaktów i poszukiwanie znajomych Krapkowiczan (pomocna była tu działalność Czerwonego Krzyża ze swoją służbą poszukiwawczą w Arolsen). Wielką aktywnością na tym polu wykazały się też dwie panie z Krapkowic p. Grete Kudera i p. Maria Kulozik. Wobec coraz większego zainteresowania losami i życiem byłych mieszkańców Krapkowic jak i żywego wątku wspomnieniowego powstaje pomysł stworzenia platformy pozwalającej na przekazywanie tych informacji. Tą platformą zostaje pismo „ Krappitzer Heimatbrief” / Krapkowicki List Ojczyźniany/. Pierwszy numer okazuje się w lipcu 1950 roku. Pracę edytorską przejmuje pani Kudera z miejscowości Plettenberg w Westfalii.

Do roku 1954 ukazało się 16 listów / periodyk jest kwartalnikiem/. Pod koniec 1954 roku z numerem 17 ukazuje pismo z nowym tytułem : „ Krappitzer Heimatblatt” z charakterystyczną winietą w nagłówku w postaci graficznej panoramy Krapkowic od strony Otmętu. Ta grafika towarzyszyć będzie kwartalnikowi do końca tj. do numeru 243 w grudniu 2020 roku. Zainteresowanie periodykiem jest jak na wydawnictwo lokalne b. duże – na liście adresowej czytelników z 1964 roku znajdujemy 894 nazwiska na pewno są tu już krapkowiczanie z pierwszej powojennej emigracji od 1958 roku (po odwilży października 1956 r.). Pani Kudera wydaje pismo do sierpnia 1989 roku
do numeru 118, czyli nieprzerwanie 38 lat.

Od grudnia 1989 r. edycję przejmuje pochodzący z Żywocic pan Alois Bialek, który był wieloletnim pracownikiem krapkowickiej papierni aż do roku 1972, w którym wyemigrował do Niemiec i zamieszkał w Kolonii. W kwartalniku oprócz rubryk wspomnieniowych coraz częściej pojawiają się informacje o bieżących wydarzeniach w Krapkowicach. Po upadku muru berlińskiego coraz więcej krapkowiczan odwiedza miasto swej młodości

Po 18 latach prowadzenia pisma, w 2007 roku pan Bialek rezygnuje z działalności edytorskiej, którą przejmuje pan Hans Thomas Cebulla. Urodzony w Krapkowicach w 1948 r. , z wykształcenia budowlaniec, z zamiłowania aktywny kolarz /w LZS Gogolin/ pod koniec lat 60-tych gra w pierwszym w Krapkowicach zespole big-beatowym (jak się wówczas mówiło) „Skarabeusze”. W 1973 emigruje do Niemiec i osiedla się Nadrenii w miasteczku Velbert. Wielki miłośnik miasta, jego historii i mieszkańców Krapkowic, bardzo wiele czasu spędza w Krapkowicach dokumentując aktualne wydarzenia. Pismo staje się pomostem między miastem i jego obecnymi mieszkańcami a tymi, którzy wywodzą się z Krapkowic i z sentymentem je wspominają. Staje się też platformą wiedzy o mieszkańcach z nieodzownymi notkami o jubileuszach a też i zgonach byłych i aktualnych mieszkańców Krapkowic.

W 2020 roku wobec braku osoby chętnej do dalszej edycji pisma z numerem 243 w grudniu 2020 r. wychodzi ostatni numer „Krappitzer Heimatblatt” kończąc
70 –letnią historię kwartalnika.

Pan Hans Thomas Cebulla w 2021 roku przekazuje wszystkie roczniki periodyku wraz z bardzo bogatym archiwum Towarzystwu Przyjaciół Krapkowic, które
z kolei przekazało je do zbiorów Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej.

Pracownicy biblioteki udostępnili te zbiory czytelnikom a roczniki pisma zdigitalizowali i udostępnili w sieci.

Bernard Friedla

Towarzystwo Przyjaciół Krapkowic

Lata 1950 – 1954

Lata 1955 – 1959

Lata 1960 – 1964

Lata 1965 – 1970

Lata 1971 – 1975

Lata 1976 – 1980

Lata 1981 – 1985

Lata 1986 – 1990

Lata 1991 – 1995

Lata 1996 – 2000

Lata 2001 – 2005

Lata 2006 – 2010

Lata 2011 – 2015

Lata 2016 – 2020